“A Santo André de Teixido vai de morto quen non foi de vivo”

Conta a lenda que o Apóstolo Santo André estaba triste, xa que o seu templo atopábase solitario e contaba con moi pouca devoción, en contraposición do de Santiago Apostol que abundaba de peregrinos e fe, co cal lle pediu axuda ao Señor. Un día aparecéuselle o Todopoderoso en compañía de San Pedro.

Ao ver a Santo André tan desanimado prometéronlle que ao seu templo acudirían todos os mortais, e aquel que non o fixese de vivo, faríao despois da súa morte reencarnado nun animal. Así foi como o santuario de Santo André de Teixido, tamén chamado S. Andrés de Lonxe (Lonxe) ou S. Andrés do cabo do mundo (esquina do mundo), converteuse no segundo centro de peregrinaxe de toda Galicia e é considerado como a Meca dos Galegos.